Administrator
7. Να πάρω για φυλαχτό ένα μαντίλι από τον Αη Γιώργη τον Μαντιλά.
Το εικόνισμα του Αη Γιώργη είναι πάντα στολισμένο με μαντίλια, ενώ κατά τη διάρκεια της λειτουργίας κάποιοι έπαιρναν ένα μαντίλι που βρισκόταν εκεί για ένα χρόνο και άφηναν ένα άλλο καινούργιο. Το συμβολικό και παράδοξο αυτό έθιμο με τα μαντίλια αρχίζει από τα τουρκικά χρόνια. Κάτω από το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου υπήρχε ένα ανέγγιχτο δάσος.
Υπήρχε διαταγή που απαγόρευε την κοπή των δέντρων. (Αν θυμάστε από τα αρχαία χρόνια οι Ελληνες πίστευαν ότι στα δέντρα κρύβεται η ζωή μας και η τύχη μας και γι’ αυτό και δεν τα έκοβαν ποτέ, αφού δεν ήξεραν σε ποιο δένδρο ζει η τύχη μας.) Κάποτε ένας Τούρκος στρατιώτης πήγε να κόψει ένα δέντρο αψηφώντας τη διαταγή… Μόλις το έκοψε, έπεσε κάτω ξερός. Ο Τούρκος διοικητής νόμισε ότι κάποιος τον σκότωσε και απείλησε τον κόσμο της περιοχής ότι αν δεν μαρτυρούσαν τον δολοφόνο τότε θα το πλήρωναν σκληρά. Τότε ακούστηκε η φωνή του Αη Γιώργη να λέει πως ήταν τιμωρία από τον ίδιο για το δέντρο που πήγε να κόψει και ότι δεν έφταιγε κανείς άλλος. Θα του ξανάδινε όμως τη ζωή, αν κάποιος του χάριζε κάτι. Τότε η γυναίκα του Αγά έβγαλε την μαντίλα-φερετζέ και την ακούμπησε στο εικόνισμα, μετά ένας Καστριανός έδωσε και αυτός το μαντίλι του. Τότε ο Τούρκος στρατιώτης σηκώθηκε σαν να μην του είχε συμβεί τίποτε. Από τότε βάζουν κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου μαντίλια.
3. Να επισκεφθώ μια πολύ παλιά και παράξενη εκκλησία, η Κοίμηση της Θεοτόκου,
Στο πάνω μέρος της πόλης όπου ακουμπάνε οι πρόποδες των Μετεώρων βρίσκεται μια πολύ παλιά και παράξενη εκκλησία, η Κοίμηση της Θεοτόκου, που έχει ένα κυπαρίσσι πίσω από το Αγιο Βήμα, το οποίο, λένε πολλοί, βρίσκεται εκεί πριν από τον 17ο αιώνα.
Η εκκλησία χτίστηκε τον 9ο αιώνα ως καθεδρικός ναός της επισκοπής. Αλλοι λένε ότι είναι του 13ου αιώνα, ενώ σύμφωνα με άλλη εκδοχή, προγενέστερο. Είναι κτισμένη πάνω σε ένα ναό του Απόλλωνα. Σε ένα σημείο μπροστά στο ιερό αριστερά, φαίνεται από ένα τζαμάκι από κάτω ένα κομμάτι από το μωσαϊκό αρχαίο δάπεδο!
Η εκκλησία έχει ένα πανύψηλο πανέμορφο καμπαναριό με ένα προαύλιο πλακόστρωτο, όπου στο μέσον του δεσπόζει ένα μονόποδο μαρμάρινο τραπέζι (θυσιαστήριο). Εσωτερικά η εκκλησία είναι διακοσμημένη με επιτοίχιες αγιογραφίες διαφόρων περιόδων μέχρι και τον 14ο αιώνα, ενώ συμπληρώματα έγιναν τον 16ο αιώνα, κυρίως από Κρήτες ζωγράφους. Είναι μια από τις τρεις παράδοξες ορθόδοξες εκκλησίες που έχουν μιαν αλλιώτικη διάταξη ως προς την τοποθεσία του άμβωνα, που βρίσκεται μεγαλόπρεπα ακριβώς στο μέσον της εκκλησίας, ενώ τα περιστύλιά της προέρχονται από τις κολώνες του αρχαίου ναού. Αυτό δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη ορθόδοξη εκκλησία στην Ελλάδα! Στο Ιερό Βήμα, η Αγία Τράπεζα στηρίζεται, επίσης, σε μια κολώνα με μαρμάρινο κιβώριο (φτιαγμένο πριν από τον 11ο αιώνα) με αψίδες, τόξα, απλά κιονόκρανα που φέρουν διακοσμήσεις σταυρών και αμπελόφυλλων.
Ανατολικά στην κόγχη του ιερού υπάρχει το σύνθρονο, δηλαδή ημικυκλικές κερκίδες, έχοντας στο μέσον το Δεσποτικό.
Λέγεται ότι από εκεί ο Αρχιερέας, όταν καθόταν, έβλεπε όλο το ποίμνιο, αφού παλιά δεν υπήρχε ούτε κιβώριο ούτε τέμπλο.
Σημαντικότερη από όλες τις εικόνες είναι αυτή που δώρισαν στο ναό οι Αυτοκράτορες Ιωάννης και Θεοδώρα Καντακουζηνού, που είναι διπλής όψεως. Από τη μία πλευρά απεικονίζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου και από την άλλη η Σταύρωση.
Επίσης, στο βάθος της ανατολικής πλευράς βρίσκεται μια σιωπηλή σαρκοφάγος, η οποία έχει ένα μνήμα εντοιχισμένο… πιθανώς ανήκε σε αυτόν που έχτισε την Εκκλησία ή σε έναν από αυτούς που την πρωτολειτούργησαν, όπως μου είπε η κυρα-Κούλα, η καντηλανάφτισσα.
Ενα δεύτερο καπάκι όμοιο με της σαρκοφάγου ήταν το σκέπασμα του σκευοφυλάκιου όπου έκρυβαν πολύτιμα αντικείμενα του ναού. Λένε πολλοί ότι εκεί φυλάσσονταν ό,τι απέμεινε από τους θησαυρούς του αρχαίου ναού. Ένα άλλο μυστικό του ναού είναι ότι στη θέση του αριστερού ιεροψάλτη βρίσκεται η κρύπτη που οδηγεί μακριά αλλού.. σε μυστικά μονοπάτια του πέτρινου δάσους και λέγεται πως έσωσε πολύ κόσμο σε αιματηρές εχθρικές επιθέσεις…
Το πιο παράδοξο όλων συνέβαινε μέχρι πρόσφατα στη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, της Κοίμησης της Θεοτόκου, δηλαδή τη δεύτερη Πασχαλιά ή το Πάσχα του καλοκαιριού..
Τα κορίτσια της γειτονιάς έπλεναν την εκκλησία την Κυριακή πριν από τη γιορτή της. Μετά τη λειτουργία φορούσαν οι πιο πολλές από αυτές μια μαντίλα για να διπλώνουν τις κοτσίδες τους να μην τους τις κόψουν (έτσι ήταν το αστείο έθιμο). Πολύς κόσμος κοιμόταν μετά τον Εσπερινό περιμένοντας να ξυπνήσουν εκεί για τη γιορτή της Παναγίας. Οι γυναίκες έφτιαχναν και προσέφεραν εννιά τυρόπιτες, κουλούρες και κεντητά Παναγόψωμα, βραστά αυγά, ψητά κοκότια (κοκόρια). Ομως κανείς δεν άρχιζε το φαγοπότι αν δεν ερχόταν το ελάφι… Κάθε χρόνο εμφανιζόταν ένα χρονιάρικο «βιτούλι» ελάφι που ερχόταν από το «μεγάλο δάσος» (σήμερα εκεί είναι το χωριό Ελάφι). Εφθανε στο προαύλιο του ναού, έκοβε δύο τρεις βόλτες γύρω από το τραπέζι και αφηνόταν να θυσιαστεί ακουμπώντας πάνω στο μάρμαρο!!! Το θυσίαζε πάντα ένας από το εκκλησιαστικό συμβούλιο και μετά το έψηναν, το μοίραζαν στις οικογένειες και το έτρωγαν μέσα σε ένα ξέφρενο πανηγύρι. Κάθε χρόνο το πνεύμα του ελαφιού έστελνε και ένα ελάφι που θυσιαζόταν. Μια χρονιά όμως το ελάφι άργησε να φανεί. Οταν φάνηκε ιδρωμένο, οι άνθρωποι από την αδημονία τους δεν το άφησαν να κάνει το γύρο του βωμού, να παίξει και να χαϊδευτεί μαζί τους. Το άρπαξαν όπως ήταν καταϊδρωμένο, το έσφαξαν και το έφαγαν βιαστικά. Την άλλη χρονιά το ελάφι δεν φάνηκε και όπως καταλαβαίνετε δεν ξανάρθε ποτέ, γιατί οι άνθρωποι είχαν προσβάλει το πνεύμα του ελαφιού!
2. Για να δώ από τα βράχια να αναδύονται ανάγλυφα μυστηριώδεις φιγούρες και πρόσωπα
Από τα βράχια αναδύονται ανάγλυφα μυστηριώδεις φιγούρες και πρόσωπα, το σημαντικότερο από τα οποία είναι εκείνο το τεράστιο της μαϊμούς που σου γελάει, και το προφίλ του λιονταριού που σωπαίνει βαθυστόχαστο, λες και συγκρατεί το βράχο. Ακολουθεί η φιγούρα του καλόγερου σε μια σπηλιά που φαίνεται σαν φυσικός βράχινος σταθμός. Η σπηλιά του ασκητή είναι από εκείνες που κανείς απορεί για το πώς σκαρφάλωσε εκεί. Υπάρχουν και οι ολόγλυφες φιγούρες που τις βλέπει κανείς από μακριά γιατί είναι τόσο ψηλές όσο και οι βράχοι. Το μυστικό για να τις δείτε κι εσείς είναι να αφήσετε έναν Καλαμπακιώτη να σας πάρει από το χέρι, πείτε του μόνο πως πιστεύετε στα ξωτικά...
Εκεί είναι ο βασιλιάς και η βασίλισσα που ξεχωρίζουν από τα σκουφοειδή στέμματά τους. Αυτός ο βασιλιάς με τη βασίλισσά του ζούσαν σε ένα παλάτι τα παλιά χρόνια χτισμένο σε μία από τις κορυφές των βράχων, την κορυφή της Αϊ-ιας.
Αυτός ο βράχος συνδεόταν με τον απέναντί του, του Αλτσού, με κρεμαστό ξυλογεφύρι, ενώ κάτω και γύρω από τα βράχια απλωνόταν το νερό της μεγάλης λίμνης. Ο βασιλιάς και η βασίλισσα είχαν μια μονάκριβη μοναχοκόρη. Μια μέρα κάνοντας βόλτα πάνω στο γιοφύρι βγήκε το χρυσό της γοβάκι από το ποδαράκι της, γλίστρησε από την αιωρούμενη γέφυρα και έπεσε στο νερό της λίμνης. Η βασιλοπούλα έσκυψε να το πιάσει, γλίστρησε στη βαθιά λίμνη και τα νερά την κατάπιαν. Ετρεξαν τότε ο βασιλιάς και η βασίλισσα, που βρίσκονταν στην κορυφή του Αλτσού, και πάνω στην απελπισία τους για να τη σώσουν έπεσαν κι αυτοί στη λίμνη… Ο τόπος σώπασε νεκρικά και ο καλός τους φίλος Ποσειδώνας ακούγοντας τα κακά μαντάτα (κατά την ελληνική μυθολογία) λυπήθηκε για το χαμό τους και οργισμένος χτύπησε με την τρίαινά του ένα κομμάτι γης που ένωνε τον Ολυμπο με την Οσα. Αυτό έσπασε και τα νερά της λίμνης πέρασαν το άνοιγμα και έτρεξαν στη θάλασσα. Ετσι, με αυτό το μύθο δικαιολογείται παρα-μυθιακά πώς η λίμνη έγινε πεδιάδα.
Σαν φύγαν τα νερά φάνηκαν τα βράχια του βυθού. Σε πολλά από αυτά τα βράχια ήταν αποτυπωμένοι οι θρύλοι της περιοχής. Ετσι, ο βασιλιάς και η βασίλισσα αποτελεί σήμερα το πέτρινο βασιλικό ζευγάρι και λίγο πιο κάτω, εκεί που πνίγηκε η βασιλοπούλα, σχηματίσθηκε η ρόκα που έγνεθε. Πολλοί λένε πως έμοιαζε μ’ αυτήν μιας και η ίδια ήταν ψηλόλιγνη. Οσο για την απάτητη μέχρι σήμερα κορυφή του Αλτσού, όπου δεν υπήρχε κανένα παλάτι, λένε πως από εκείνα τα χρόνια είναι φυλαγμένα εκεί τρία σεντούκια ενός βασιλιά, που περνώντας από τα μέρη εκείνα έπεσε και πνίγηκε μαζί με το άλογό του στη λίμνη. Το ένα σεντούκι έχει χρυσάφι, το άλλο έχει πολύτιμες πέτρες και το τρίτο τη χρυσή σέλλα του βασιλιά. Φίδια-δράκοι έσωσαν αυτούς τους θησαυρούς και τους φυλάνε μέχρι σήμερα ακοίμητοι.
Γι’ αυτό κανείς ποτέ δεν τόλμησε να φθάσει αυτή την κορυφή από το φόβο των δράκων και κανείς δεν τους έχει δει μέχρι τώρα… Μα είναι γνωστό ότι παραφυλάνε κρυμμένοι για να βγουν να πνίξουν και να πετάξουν από την ψηλή κορυφή όποιον ιερόσυλο φτάσει εκεί.
Του Αι Λιά στη Καλαμπάκα
Την ετήσια εμποροπανήγυρη υποδέχεται κάθε χρόνο η Καλαμπάκα στις 20 Ιουλίου
Στις 20 Ιουλίου η Καλαμπάκα γιορτάζει όπως τότε που το πανηγύρι του Αι Λιά αποτελούσε το σημαντικότερο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γεγονός.
Βέβαια στην πορεία πολλά πράγματα, που χαρακτήριζαν την ετήσια εμποροπανήγυρη της Καλαμπάκας, άλλαξαν, ωστόσο το άρωμα των παλαιών καλών ημερών της εμποροπανήγυρης παραμένει αναλλοίωτο.
Και πως να μην αλλάξουν πράγματα όταν η τεχνολογική εξέλιξη επέβαλε νέους τρόπους συμπεριφοράς, λειτουργίας και έκφρασης.
Έτσι και το παραδοσιακό παζάρι άλλαξε κι αυτό προσαρμοζόμενο στη σημερινή πραγματικότητα και στις σύγχρονες ανάγκες.
Μπορεί τότε, να ήταν διαφορετικά και με νοσταλγία να τα αποζητούν οι παλαιότεροι αναμφίβολα όμως και η σημερινή εκδοχή του έρχεται να δώσει τον δικό του τόνο στην τοπική οικονομική και κοινωνική ζωή.
Κρέμασμα Μαντηλιών στην Ι.Μ. Αγίου Γεωργίου του Μανδηλά
Η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Μανδηλά βρίσκεται δίπλα από τα τελευταία σπίτια, στο χωριό Καστράκι, πάνω στο βράχο του Αγίου Πνεύματος, σε ύψος 30μ από το έδαφος. Σύμφωνα με ένα παλιό έθιμο, την ημέρα της γιορτής του Αγίου και με το τέλος της λειτουργίας, οι νέοι του χωριού κρεμούν πολύχρωμα μαντήλια και ανάβουν λαμπάδες στη Μονή. Τα μαντήλια μένουν έως την επόμενη γιορτή του Αγίου και θεωρούνται ευχές για υγεία.
Η ίδρυση της Ι. Μ. Αγ. Γεωργίου Μανδηλά τοποθετείται στον 14ο αι. σύμφωνα με τα λίγα στοιχεία που διαθέτουμε, τα οποία ανήκουν στην παράδοση, γιατί η μονή μέχρι σήμερα δεν έχει μελετηθεί επιστημονικά.
Σύμφωνα με την παράδοση στα πόδια του βράχου, όπου είναι κτισμένο το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας απλωνόταν ένα πυκνό δάσος. Σαυτό το δάσος απαγορευόταν η κοπή των δέντρων, πράγμα που ίσχυε και για τους κατακτητές. Όμως ένας στρατιώτης της Τουρκικής φρουράς του Καστρακίου καθώς μια μέρα άρχισε να κόβει ένα δέντρο, έπεσε κάτω αναίσθητος, σαν πεθαμένος.
Ο Τούρκος διοικητής του χωριού νομίζοντας ότι κάποιος «γκιαούρης» τον σκότωσε, διέταξε και συγκεντρώθηκαν όλοι στην πλατεία. Κι απειλούσε με αντίποινα σκληρά, αν δεν του παρέδιδαν το φονιά του στρατιώτη του. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από το μοναστήρι μια δυνατή φωνή, που έλεγε ότι κανείς δε σκότωσε τον στρατιώτη, αλλά τον τιμώρησε ο Αϊ Γιώργης. Θα γινόταν όμως καλά αν πρόσφεραν κάτι οι Τούρκοι στον άγιο. Κι αμέσως η γυναίκα του αγά έδωσε το μαντήλι του φερετζέ της.
Στη συνέχεια κάποιος Καστρακινός ανέβασε το μαντίλι στο μοναστήρι και μόλις ο ηγούμενός του το κρέμασε στην εικόνα του αγίου, ο Τούρκος σηκώθηκε γερός και δυνατός. Από τότε επικράτησε να γίνεται κάθε χρόνο το κρέμασμα καινούργιων μαντηλιών στο μοναστήρι.
Γιορτή Καστάνου
Η γιορτή Κάστανου στα τέλη Οκτωβρίου γνωρίζει κάθε χρόνο μεγάλη επιτυχία καθώς αρκετός είναιο κόσμος που παρευρίσκεται στην θέση "Γκούρα" της Καστανιάς κγια να απολαύσει τα βρασμένα ή ψητά κάστανα και τα υπόλοιπα εδέσματα που προσφέρει δωρεάν ο Δήμος Καστανιάς. Τα φρέσκα κάστανα από την περιοχή έχουν την τιμητική τους ενώ προσφέρονται τραχανάς, γιαούρτι με μέλι, κασέρι, τσίπουρο και κρασί, όλα της περιοχής.
"Μετέωρα Τέχνης"
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Καλαμπάκας «ΜΕΤΕΩΡΑ ΤΕΧΝΗΣ» είναι ένας πολιτιστικός και πνευματικός θεσμός που αναδύθηκε μέσα από την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας και πραγματοποιούνται κάθε Καλοκαίρι στη Καλαμπάκα και στα Δ.Δ του Δήμου.
Η πολιτιστική ομπρέλα του «ΜΕΤΕΩΡΑ ΤΕΧΝΗΣ» περιλαμβάνει ποιοτική ψυχαγωγία με εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου και καλύπτει τις απαιτήσεις όλων των μορφών τέχνης εστιάζοντας περισσότερο στη μουσική και στο θέατρο.
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ: ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΤΚ: 42200
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ: ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΤΗΛ: 24320 22330 – 24320 22421 – 24320 23236
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ: Η εκδηλώσεις «Μετέωρα Τέχνες» πραγματοποιούνται από αρχές Ιουνίου έως και τέλη Σεπτεμβρίου.
Το κυνήγι του θησαυρού στην Καλαμπάκα
Ένα κυνήγι που γίνεται στα πλαίσια των αποκριάτικων εκδηλώσεων του Δήμου μας και έχει σαν σκοπό να μας ξεναγήσει στην ιστορία του τόπου μας με ένα ευχάριστο και διασκεδασ...τικό τρόπο συνδυασμένο με το αποκριάτικο ξεφάντωμα.
Μικροί και μεγάλοι οργανωμένοι σε ομάδες προσπαθούν να λύσουν τους γρίφους , να συνδυάσουν στοιχεία , να ανακαλύψουν ομορφιές του τόπου μας και να ζωντανέψουν σελίδες της ιστορίας.
Στο κυνήγι του Θησαυρού θα μπορείτε να συμμετέχετε και εσείς οι επισκέπτες που κάθε χρόνο την περίοδο των Απόκρεων κατακλύζετε την πόλη μας .
Σε συνεργασία με τα ξενοδοχεία διαμονής σας και την οργανωτική επιτροπή, θα καταφέρετε σε ελάχιστο χρόνο να μπείτε στο πνεύμα του κυνηγιού. Η οργανωτική επιτροπή έχει μεριμνήσει ώστε οι επισκέπτες να ενταχθούν στις ήδη υπάρχουσες ομάδες ή ακόμη και να ιδρύσουν τη δική τους. Εδώ στους πρόποδες των Μετεώρων να είστε σίγουροι ότι θα ζήσετε μια μοναδική εμπειρία, ανακαλύπτοντας το θησαυρό σας!
Συνδυάστε λοιπόν τη διαμονή σας στην Καλαμπάκα και με την εμπειρία αυτή που θα σας μείνει ….αξέχαστη….
Γνωρίστε με ένα ξεχωριστό τρόπο τις ομορφιές της πόλης μας……
Γιορτή Κρασιού στο Καστράκι
Η γιορτή κρασιού στο Καστράκι, στα τέλη του Αυγούστου.
Το κρασί είναι δωρεάν.Ένας θεσμός που κάθε χρόνο περιμένουν τόσο οι κάτοικοι του Δήμου μας όσο και οι επισκέπτες του προκειμένου να διασκεδάσουν ακούγοντας λαική και δημοτική μουσική, δοκιμάζοντας λουκάνικα και σουβλάκια και πίνοντας φυσικά, άφθονο ντόπιο κρασί.
Πρόσβαση
Στα Μετέωρα μπορεί κανείς να φτάσει με αυτοκίνητο από τα Τρίκαλα (20Χμ), τη Λάρισα (80Χμ), τα Ιωάννινα (110Χμ) και τα Γρεβενά (70Χμ). Η απόσταση από Αθήνα μέσω Λαμίας - Δομοκού - Καρδίτσας - Τρικάλων είναι 350Χμ, από Θεσσαλονίκη μέσω Λάρισας - Τρικάλων είναι 240Χμ και από Ηγουμενίτσα μέσω Ιωαννίνων είναι 210Χμ.
Η συνήθης πρόσβαση των Ευρωπαίων επισκεπτών γίνεται μέσω του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, η οποία συνδέεται με καθημερινά δρομολόγια ferry-boat με την Αγκώνα και την Βενετία. Από εκεί, η πρόσβαση στα Μετέωρα γίνεται μέσω Ιωαννίνων.
Το ΚΤΕΛ Τρικάλων συνδέει τα Τρίκαλα με την Καλαμπάκα και το Καστράκι με πυκνά δρομολόγια, επομένως μπορεί κανείς να φτάσει στα Τρίκαλα με υπεραστικό λεωφορείο και από εκεί να μεταβεί στα Μετέωρα χωρίς μεγάλες αναμονές.
Για τα Μετέωρα υπάρχει και η εναλλακτική δυνατότητα του τρένου. Αυτό ξεκινάει από το σταθμό του Σταυρού (Παλαιοφάρσαλα), ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα σε Φάρσαλα και Καρδίτσα, σε τακτά δρομολόγια, που αποτελούν ανταπόκριση των δρομολογίων της γραμμής Αθήνας - Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, επειδή ο σταθμός αυτός αποτελεί κόμβο, σταματούν σ' αυτόν ακόμη και πολλές υπερταχείες. Το τρένο τερματίζει στον σιδηροδρομικό σταθμό της Καλαμπάκας, έναν ακόμη όμορφο και καλοδιατηρημένο σταθμό του ΟΣΕ.
Η απόσταση που χωρίζει την Καλαμπάκα και το Καστράκι είναι πολύ μικρή, αφού ουσιαστικά έχουν ενωθεί σε ένα ενιαίο οικιστικό σύνολο. Για την πρόσβαση όμως στα μοναστήρια χρειάζεται αυτοκίνητο, εκτός αν η πεζοπορία είναι μέσα στους στόχους της επίσκεψής σας εκεί. Και σίγουρα η πεζοπορία στα Μετέωρα δεν θα σας απογοητεύσει καθόλου. Με αυτοκίνητο μπορείτε να επισκεφτείτε όλα τα μοναστήρια σε μια μέρα, αλλά λόγω των περιορισμών στις ώρες που επιτρέπονται οι επισκέψεις, ίσως μείνετε έξω σε κάποια από αυτά. Πάντως, σχεδόν σε όλα τα μοναστήρια, απαιτείται ανάβαση και κατάβαση σε λίγα ή πολλά σκαλοπάτια σκαμμένα στο βράχο.
Με τρένο
Η Καλαμπάκα συνδέεται καθημερινά σιδηροδρομικώς, με την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Έτσι από και προς την Καλαμπάκα συνδέονται οι παρακάτω πόλεις:
- Αθήνα με 3 δρομολόγια σε
- 4 ώρες και 30' - 5 ώρες,14,60€ - 24,30€.
- Θεσσαλονίκη με 2 δρομολόγια σε
- 2 ώρες και 54', 12,10€ - 16,10€.
- Λάρισα με 5 δρομολόγια σε
- 1 ώρα και 30' , 5,40€.
- Τρίκαλα με 6 δρομολόγια σε
- 14', 1,50€
- 14', 1,50€
- Καρδίτσα με 6 δρομολόγια σε
- 32', 3,00€.
- 32', 3,00€.
Δρομολόγια τρένων από ή προς την Καλαμπάκα υπάρχουν και από άλλες πόλεις, οι οποίες βρίσκονται πάνω στον σιδηροδρομικό άξονα του Ο.Σ.Ε.. Αναλυτικά τα ωράρια των δρομολογίων στο www.ose.gr ή στο τηλέφωνο 24320.22451.
Με λεωφορείο
Τα Κ.Τ.Ε.Λ. Νομού Τρικάλων (Οικονόμου και Αβέρωφ, 24320.22432) συνδέουν καθημερινά την Καλαμπάκα (τα περισσότερα με ανταποκρίσεις), με τις πιο κάτω πόλεις:
- Αθήνα (7 δρομολόγια, 5 ώρες και '30, 25€),
- Θεσσαλονίκη (6 δρομολόγια,4 ώρες, 17,50€),
- Βόλος (4 δρομολόγια, 3 ώρες, 14,20€),
- Ιωάννινα (2 δρομολόγια, 2 ώρες, 11,20€),
- Τρίκαλα (22 δρομολόγια, 40', 1,90€).
Κατά τη θερινή περίοδο υπάρχει λεωφορείο που συνδέει την Καλαμπάκα με τους βράχους των Μετεώρων.
Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στο 14505.
Με ταξί
Από την Καλαμπάκα μπορεί κάποιος να πάρει ταξί (7 χλμ., 10', 7,50€) και να μεταβεί στους βράχους των Μετεώρων.
Με αυτοκίνητο
Με αυτοκίνητο μπορεί να έρθει κανείς στην Καλαμπάκα:
- από την Ιωαννίνων - Τρικάλων (Ε92) είτε έρχεται από τα Ιωάννινα, είτε από τα Τρίκαλα.