GreekEnglish (United Kingdom)

Καλομοίρα, ένα ξεχωριστό χωριό.

Σε μικρή απόσταση από την Καλαμπάκα βρίσκεται ένα από τα ομορφότερα και γραφικότερα χωριά του Νομού Τρικάλων, η Καλομοίρα. Η σημερινή Καλομοίρα απλώνεται σε μια σχετικά επίπεδη επιφάνεια, που προβάλλει σαν εξέδρα από μια καταπράσινη πλαγιά, δυτικά της Καλαμπάκας, και σε υψόμετρο 8ΟΟ μ. περίπου. ΄Εχει μεγάλο άνοιγμα στο κέντρο του χωριού με ευρύχωρη πλακόστρωτη πλατεία που περιστοιχίζεται από μικρά πλατάνια, έλατα, ιτιές, κουτσουπιές. Ολόγυρα πλαισιώνεται από γραφικά καφενεία και σύγχρονα, παραδοσιακά ταβερνάκια, καλαίσθητα και περιποιημένα σπίτια. Στη γωνία της εισόδου προς το κέντρο, καθώς μπαίνει κανείς στο χωριό, βρίσκεται η καινούργια εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που είναι δομημένη με κόκκινες λαξευτές πέτρες, αρκετά καλαίσθητη και εντυπωσιακή, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Δίπλα της προβάλλει επιβλητικά το παλιό λιθόκτιστο καμπαναριό.
Ο οικιστικός ιστός απλώνεται αριστερά και δεξιά από ένα κεντρικό άξονα, που ξεκινάει από την εκκλησία και διασχίζει το χωριό μέχρι το βόρειο από τη μια και το νότιο από την άλλη άκρο της. Ο κεντρικός δρόμος προς το βόρειο τμήμα του διακλαδίζεται σε στενά δρομάκια, τσιμεντόστρωτα και καθαρά, που προσδίδουν μια ιδιαίτερη γραφικότητα και θυμίζουν περισσότερο νησιώτικο παρά ορεινό χωριό.
Το νότιο τμήμα του χωριού, που ονομάζεται Πέρα Μαχαλάς απλώνεται σε ομαλή πλαγιά.

Γενική άποψη της Καλομοίρας από το Μπαζάνι.

Η περιοχή "Σκάλα" δεξιά και οι πέτρες ¨Τσιλάρι¨ στο βάθος αριστερά

Τα σπίτια εδώ είναι καινούργια, με ιδιαίτερη αισθητική ομορφιά, καθώς περιβάλλονται από καταπράσινες αυλές και ποικιλόχρωμα λουλούδια. Αυτός ο μαχαλάς χωρίζεται από το υπόλοιπο χωριό με ένα ρέμα, όπου οργιάζει η φυσική βλάστηση κυρίως με ιτιές, καρυδιές αλλά και ποικίλα οπωροφόρα δέντρα. Αποτελεί, πράγματι, αυτή η περιοχή, που ονομάζεται Πλώπου, ένα ζωογόνο πνεύμονα για όλο το χωριό και μια πινελιά με ιδιαίτε- ρο χρώμα και γοητεία σε κάθε εποχή. Περιμετρικά του χωριού απλώνονται καταπράσινα λιβάδια, περιποιημένοι λαχανόκηποι και διάσπαρτες φυτείες με αμπέλια και μηλιές, όπου παράγονται τα περίφημα κρασιά και μήλα Καλομοίρας.
Όμως η ίδια η φύση, σαν απαράμιλλος καλλιτέχνης επιμελήθηκε το συνολικό πίνακα του χωριού με ξεχωριστές αισθητικές ευαισθησίες προσθέτοντας πινελιές με υπέροχο βάθος. Από τη μια μεριά το απέραντο δάσος από καστανιές, έλατα, πεύκα και αγριοπλατάνια (Σαρμανίτσα), όπου αρμονικά εναλλάσσεται το πιο σκούρο με το πιο ανοιχτό πράσινο. Από την άλλη κάλυψε με θαυμαστή ποικιλία χλωρίδας τους ασβεστολιθικούς βράχους, που κάπου, κάπου προβάλλουν στις απότομες πλαγιές (Τσιλάρι, Μάκανι). Αλλά και από την πλατεία του χωριού μπορεί κανείς να απολαύσει την άνοιξη ποικίλα χρώματα και αρώματα και το φθινόπωρο να ζήσει ονειρική εικόνα, που χαρίζουν από το απέναντι δάσος τα πολύχρωμα φύλλα των δέντρων, καθώς λαμπυρίζουν, όταν τα πρωινά οι ηλιαχτίδες τρεμοπαίζουν με τις φθινοπωρινές δροσοσταλίδες.

 

Άποψη της Καλομοίρας από τη Γκούρα.

Στην ανατολική άκρη του χωριού είναι η τοποθεσία "Ράχη", όπου υπάρχουν τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, και απ'όπου η θέα είναι απεριόριστη και πανοραμική. Τα ανθρώπινα μάτια μπορούν να δούν, χωρίς κανένα εμπόδιο και όσο οι δυνατότητές τους επαρκούν, από την Κατάρα και τα βουνά των Χασίων μέχρι τα Μετέωρα και σημαντικό μέρος του Θεσσαλικού κάμπου.
Το κλίμα είναι αρκετά υγιεινό, χωρίς πολλή υγρασία, με χειμώνες ψυχρούς αλλά όχι άγριους και καλοκαίρια δροσερά.
Φυσικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορεί παρά να ζουν άνθρωποι ζεστοί, πρόσχαροι, ευγενικοί και φιλόξενοι, οι Καλομοιριώτες.
Όλες οι παραπάνω παράμετροι συνθέτουν ένα χωριό με ξεχωριστή ταυτότητα και γοητευτική φυσιογνωμία. Και όπως όλα τα χωριά, έτσι και η Καλομοίρα έχει τη "δική της ιστορία", μόνο που ο ιστορικός βίος της είναι σχετικά σύντομος. Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε από κατοίκους της Παλιάς Γοδοβάσδας, που πρέπει να μετοίκησαν, όπως θα δούμε παρακάτω, στη δεκαετία 1820-1830. Ο οικισμός ονομάστηκε αρχικά Νέα Γοδοβάσδα κι αποτελεί φυσική και ιστορική συνέχεια της Παλιάς Γοδοβάσδας. Κτίστηκε σχεδόν στην ίδια θέση, όπου υπήρχε πριν από πολλούς αιώνες ένα άλλο χωριό, το Κρυονέρι (Γκρυνερό).