Administrator
Αναρρίχηση
Τον 2ο αιώνα π.Χ. οι πρώτες απόπειρες αναρρίχησης στους βράχους των Μετεώρων γίνονταν για λόγους ανάγκης αφού κάπου έπρεπε να κρυφτούν οι κάτοικοι της περιοχής για να προστατευτούν από τις επιδρομές των ληστών. Τον 11ο ήταν από τους ασκητές που ήθελαν να απομονωθούν και να φτάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στον ουρανό και τον Θεό. Στις μέρες μας χιλιάδες αναρριχητές από όλο τον κόσμο έρχονται στα Μετέωρα για να
δοκιμάσουν τις αντοχές τους σε περισσότερες από 700 διαδρομές!
Όλα ξεκίνησαν το 1975 από δύο Γερμανούς αναρριχητές, τους Dietrich Ηasse και Ηeinz Stutte (τον οποίο αν και 63 ετών δεν αποκλείεται να συναντήσετε σε κάποια διαδρομή στους αγαπημένους του βράχους στα Μετέωρα). Έμπειροι και πρωτοπόροι στον τομέα τους, άρχισαν να «ανοίγουν» διαδρομές και να συγκεντρώνουν στοιχεία για τη μορφολογία των βράχων, τη χλωρίδα και την πανίδα, τις κλιματικές συνθήκες και τη δυσκολία των διαδρομών. Το 1977 εξέδωσαν τον πρώτο αναρριχητικό οδηγό των Μετεώρων και σιγά- σιγά άρχισαν να συρρέουν ξένοι αναρριχητές στην περιοχή. Η παρουσία τους κινεί την περιέργεια των ντόπιων πιτσιρικάδων που κάνουν δειλά τα πρώτα τους βήματα στην αναρρίχηση.
Αρχικά χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό- σχοινιά, παπούτσια και ειδικό ρουχισμό- αλλά με περίσσιο θάρρος και μία ικανότητα εγγεγραμμένη λες στο DΝΑ τους, ακολουθούν τους Γερμανούς πρωτοπόρους ενώ την ίδια περίοδο και οι λιγοστοί Έλληνες αναρριχητές αρχίζουν να μαθαίνουν για αυτόν τον νέο, εκπληκτικό προορισμό. Το «μικρόβιο» εξαπλώνεται γρήγορα και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η νεολαία της περιοχής θέτει νέα δεδομένα, ανοίγοντας μερικές από τις πιο δύσκολες και διάσημες διαδρομές των Μετεώρων. Μαθητές στην τρυφερή ηλικία των 16 ετών αφοσιώνονται στο σκαρφάλωμα και τις μέρες που ο καιρός είναι καλός οι σχολικές αίθουσες όλως περιέργως αδειάζουν.
Οι... θυσίες αποφέρουν καρπούς: περισσότερες από 700 διαδρομές όλων των βαθμών δυσκολίας είναι το αποτέλεσμα 30 και κάτι χρόνων ξέφρενης αναρρίχησης στα Μετέωρα, από όπου κατάγονται ορισμένοι από τους καλύτερους Έλληνες αναρριχητές.
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Τα βράχια είναι αμμολιθικά με κροκάλες που δημιουργούν φυσικά «πιασίματα» και τα καθιστούν ιδανική επιλογή για τους αρχάριους. Αν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία προτιμήστε τις διαδρομές που έχουν ανοιχτεί στο πίσω μέρος του βράχου της Ντούπιανης, πολλές από τις οποίες δεν ξεπερνούν τον 4ο βαθμό δυσκολίας.
Στα Μετέωρα θα απολαύσετε την εμπειρία της κλασικής αναρρίχησης: μεγάλες διαδρομές, χωρίς περιττές ασφάλειες.
Όλες οι διαδρομές έχουν ανοιχτεί παραδοσιακά από κάτω προς τα πάνω, κάτι που φαντάζει σχεδόν εξωπραγματικό αν σκεφτεί κανείς ότι κάποιες από αυτές ορθώνονται σχεδόν σε ύψος μισού χιλιομέτρου! Δυσκολότερες όλων οι: «Ορχιδέα» (1997) και «Crazy Dance» (1995-97), με VΙΙΙ+ και ΙΧ+ βαθμούς δυσκολίας αντίστοιχα! Ανάμεσα στις διάσημες συγκαταλέγονται οι Αction Direct (VΙΙΙ+, 240 μ.), Πιλιέ των Ονείρων (V+, 250 μ.), Εφιάλτης (VΙΙΙ, 145 μ.), και Διαδρομή της Κοινοπραξίας (VΙΙ+, 320 μ.).
ΠΗΓΗ: "ΤΑ ΝΕΑ"
Tα Mετέωρα απέχουν 364 χιλιόμετρα από την Aθήνα και 255 από τη Θεσσαλονίκη.
Όλες οι εποχές του χρόνου είναι κατάλληλες για αναρρίχηση, αλλά η βροχή είναι απαγορευτικός παράγοντας. Eπίσης, καλό είναι να αποφεύγονται οι πολύ ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
Trekking Hellas: Αναρρίχηση στα Μετέωρα
Ατομική δραστηριότητα με αίσθηση ελευθερίας και αυτοπεποίθησης.Ζήστε την αδρεναλίνη στον παράδεισο των αναρριχητών, στα Μετέωρα. Στο αναρριχητικό πεδίο της Ντούπιανης υπάρχουν 5 ασφαλισμένες διαδρομές αρχαρίων, 5ου και 6ου βαθμού δυσκολίας. Οι επαγγελματίες αναρριχητές της Trekking Hellas θα σας παραδώσουν ένα σύντομο μάθημα σχετικά με την τεχνική της αναρρίχησης και έπειτα η δράση ξεκινά.Η θέα που θα απολαύουμε από την κορυφή του βράχου είναι μοναδική. Τον κάθε αναρριχητή εκπαιδεύει-ασφαλίζει πιστοποιημένος αναρριχητής κάνοντας τη διαδρομή σας απόλυτα ακίνδυνη. Περισσότερα...
Μονοπάτια
Εκτός από τις 6 μονές αξίζει να ακολουθήσετε τα παρακάτω μονοπάτια για να θαυμάσετε τα Μετέωρα σε όλο τα μεγαλείο τους!
Μονή Υπαπαντής1. Ιδρύθηκε το 14ο αιώνα και ερήμωσε το 1809, όταν συνελήφθη εδώ ο τοπικός ήρωας επαναστάτης Παπαθύμιος Βλαχάβας από τους στρατιώτες του Αλή Πασά, οι οποίοι κατέστρεψαν τη μονή. Ανήκει στη Μονή του Μεγάλου Μετεώρου. Κτήτορες της Μονής είναι ο μοναχός Νείλος κατά το έτος 1367 μΧ και ο μοναχός Κυπριανός. Σήμερα είναι ανακαινισμένη αλλά κλειστή.
• Μονή Αγίου Νικολάου Μπάντοβα2. Βρίσκεται νοτιοανατολικά από το Καστράκι. Ιδρύθηκε το 14ο αιώνα και βομβαρδίστηκε το 1943 από τους Γερμανούς. Τελευταία αναστηλώθηκαν τα κελιά και ο ναός της μονής.
• Ναός Ζωοδόχου Πηγής (Δούπιανη)3. Πρόκειται για μικρή μονόχωρη βασιλική, με ορατές δύο οικοδομικές φάσεις. Του 12ου αιώνα και του 1861. Δεν είναι άλλη από τη σκήτη Δούπιανης, που ιδρύθηκε από το μοναχό Νείλο. Με κέντρο λατρείας το Ναό της Θεοτόκου, αποτελούσε το "Κυριακό" της Σκήτης. Ο Ναός βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά.
• Μονή αγίου Πνεύματος4. Θεωρείται η παλαιότερη μονή των Μετεώρων. Πιθανότατα πρόκειται για το ‘’Στύλο Σταγών’’ όπου έμειναν για λίγο ο Αθανάσιος Μετεωρίτης με το γέροντά του Γρηγόριο. Σήμερα αποτελείται από ένα μικρό ναό λαξευμένο στο βράχο και μερικά ερειπωμένα κελιά.
Αξίζει να δείτε
• Το βράχο του Αγίου Πνεύματος. Με υψόμετρο που φτάνει τα 300 μέτρα, δεσπόζει πάνω από το Καστράκι. Η θέα από την κορυφή, όπου υπάρχει η καμπάνα και ο σταυρός, θα σας ανταμείψει για τη 1 και κάτι ώρα πεζοπορίας που θα χρειαστείτε για να φτάσετε. Εδώ πάνω υπήρχε μέχρι το 1975 ένας μεταλλικός σταυρός, ο οποίος μεταφέρθηκε στη μονή Βαρλαάμ με τη συνδρομή ελικοπτέρου, που λέγεται ότι τον είχε τοποθετήσει ο Σέρβος αυτοκράτορας Στέφανος Δουσάν.
• Τον Αη Γιώργη το Μαντηλά5. Στο βράχο του αγίου Πνεύματος, περίπου 30 μέτρα από το έδαφος, την προσοχή μας τραβάει μία κοιλότητα στο βράχο με τοποθετημένα πολύχρωμα υφάσματα. Σύμφωνα με το μύθο, επί τουρκοκρατίας, κάποια Τουρκάλα παρακάλεσε τον άγιο να γιατρέψει τον άντρα της που τραυμάτισε το χέρι του. Έβγαλε λοιπόν τη μαντήλα της και έδεσε το πληγωμένο χέρι του συζύγου της. Όταν ανάρρωσε ο άντρας της, πήρε τη μαντήλα που του είχε δέσει το πληγωμένο του χέρι και την αφιέρωσε στον άγιο Γεώργιο. Έκτοτε, κάθε χρόνο, του αγίου Γεωργίου, κάτοικοι της γύρω περιοχής ανεβάζουν υφασμάτινα τάματα και παίρνουν τα παλιά, τα οποία τα κόβουν και φτιάχνουν φυλαχτά.
• Το Αδράχτι6. Από τους πιο χαρακτηριστικούς βράχους των Μετεώρων, με πολύ ιδιαίτερο σχήμα. Μοιάζει πραγματικά με αδράχτι ή με ακίδα αν προτιμάτε και φαίνεται να ισορροπεί επικίνδυνα στο πέρασμα των αιώνων.
Πεζοπορικές διαδρομές
1. ΩΣ ΤOΝ ΑΓΙO ΓΕΩΡΓΙO
O οδοιπόρος φτάνει στην «πλατεία» που περιβάλλεται από «ουρανοξύστες» -τους βράχους Μάρμαρο, Πιξάρι, Μπάντοβα και Αμπάρια- ξεστρατίζοντας από το δρόμο που συνδέει την Καλαμπάκα με το Καστράκι και παίρνοντας τον τσιμεντοστρωμένο δρόμο που πάει για το Παλιό Καστράκι. Από αυτόν το δρόμο ξεκινά το μονοπάτι προς την «πλατεία», ανάμεσα στους βράχους Αμπάρια και Μάρμαρο. Εκεί υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγίας και ο ανακαινισμένος ναΐσκος του Αγίου Νικολάου Μπάντοβα, μέσα στον ομώνυμο βράχο. Δίπλα, στην κάθετη σχεδόν πλευρά του βράχου, υπάρχουν τα ξύλινα ασκηταριά, με τις σκάλες τους κρεμασμένες στο κενό. Κάτω, ανάμεσα στους βράχους Πιξάρι και Μάρμαρο, περνά το μονοπάτι, το οποίο ελίσσεται πιο χαμηλά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και περνά από την κεντρική πλατεία με τις φωλιές των πελαργών, στο Καστράκι. Από εκεί, ο οδοιπόρος ακολουθεί το δρόμο στην αριστερή πλευρά του σχολείου, που τραβά κατά τον Άγιο Γεώργιο τον Μαντηλά.
2. ΩΣ ΤO ΜOΝΑΣΤΗΡΙ ΤOΥ ΑΓΙOΥ ΝΙΚOΛΑOΥ
Διατηρώντας την «επαφή» με το βράχο του Αγίου Πνεύματος, ο περιηγητής φτάνει στην πίσω πλευρά, στις Φυλακές των Μοναχών. Τις βλέπει από μακριά. Αν θέλει να πλησιάσει περισσότερο, θα πρέπει να «αναμετρηθεί» με το ρέμα Παλαιοκρανιές και το λόγγο. Έτσι, επιστρέφει στο δρόμο του Μαντηλά και τον ακολουθεί μέχρι να φτάσει απέναντι από το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά και να βγει στην άσφαλτο. Στην άλλη πλευρά του δρόμου αρχίζουν τα σκαλιά που οδηγούν στο μοναστήρι. Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά μοιάζει με φυσικό εξάρτημα του βράχου και είναι χάρμα οφθαλμών και εξωτερικά και εσωτερικά. Γιατί στο καθολικό του, εκτός από τον τιμώμενο άγιο, θαυματούργησε και η χειρ του κορυφαίου αγιογράφου της Κρητικής Σχολής, του περίφημου Θεοφάνη, ο οποίος ιστόρησε το 1527 το ναό. Μπορεί να θαυμάζει κανείς τα έργα του επί ώρες. Σήμερα στο μοναστήρι ζει ένας μοναχός.
3. ΩΣ ΤΗ ΜOΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜOΡΦΩΣΕΩΣ
O κεντρικός δρόμος, ο οποίος έρχεται από το Καστράκι, ανηφορίζει κατά τη Μονή Ρουσάνου. O οδοιπόρος, όμως, μπορεί να ξεστρατίσει αριστερά, πριν το γεφυράκι, για να περπατήσει σε ένα από τα πιο παλιά μονοπάτια, στο οποίο σε πολλά σημεία διατηρείται ακόμη το αρχικό πλακόστρωτο. Το μονοπάτι, στρωμένο πεσμένα φύλλα, κατευθύνεται προς το πέρασμα ανάμεσα στους βράχους Υψηλοτέρα και Βαρλαάμ. Αν και αγιασμένος ο τόπος, η παράδοση επιμένει να βλέπει τέρατα και σημεία. Έτσι, στη βάση του βράχου που στην κορυφή του βρίσκεται το μοναστήρι του Βαρλαάμ υπάρχει η διαμπερής Δρακοσπηλιά. Από εδώ και πάνω διατηρούνται τα περισσότερα κομμάτια του παλιού καλντεριμιού, μέχρι τα πρώτα από τα 146 σκαλοπάτια του Μεγάλου Μετεώρου. Στην κορυφή του υπάρχει πάνω από 600 χρόνια το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ολόκληρο ένα μεγάλο μουσείο.
4. ΩΣ ΤO ΒΡΑΧO ΤΗΣ ΔOΥΠΙΑΝΗΣ
Η Μονή Υπαπαντής ανακαινίστηκε πρόσφατα, δεν έχει μοναχούς και είναι από τα άγνωστα μοναστήρια των Μετεώρων. Χτίστηκε και αγιογραφήθηκε το 1366 και διατηρείται από τότε αναλλοίωτο. Και φαίνεται ότι θα διατηρηθεί έτσι και στο μέλλον. Τύχη που δεν είχαν τα περισσότερα από τα μοναστήρια των Μετεώρων, που στην ακμή τους ήσαν 24. Πριν ο χωματόδρομος που έρχεται από την Υπαπαντή συναντήσει τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που πάει για το Καστράκι και μετά την «Πέτρα που Κρένει», δεξιά στο βράχο της Δούπιανης φαίνονται ακόμα τα ερείπια της Μονής Παντοκράτορα. Αλλά και μετά από τον Αναπαυσά διακρίνονται στην κορυφή ενός απρόσιτου βράχου τα ίχνη της Νέας Μονής. Και ο βράχος της Δούπιανης είναι απρόσιτος για τους πολλούς, όχι όμως και για τους εξασκημένους αναρριχητές, οι οποίοι με υπομονή σκαρφαλώνουν μέχρι την κορυφή του, συνεχίζοντας μια παλιά παράδοση που υπάρχει εδώ στα Μετέωρα. tip! Για την ολοκλήρωση αυτού του οδοιπορικού, ο περιηγητής θα πρέπει να υπολογίζει γύρω στις 5 ώρες πεζοπορίας. Η διαδρομή μπορεί να τροποποιηθεί και αντί για το μοναστήρι της Υπαπαντής να συμπεριλάβει τη Μονή Βαρλαάμ και μετά να κατηφορίσει από τις Αρσανιώτικες Πλάκες. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα διαδρομή σε καλντερίμι, διάρκειας μίας ώρας, αρχίζει από την άκρη της Καλαμπάκας και καταλήγει στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας.
Γύρος των Μετεώρων
Αφετηρία μας η κεντρική πλατεία της Καλαμπάκα με το συντριβάνι1. Ακολουθούμε τις πινακίδες προς Καστράκι – Μετέωρα. Αφού φτάσουμε στο Καστράκι θα συναντήσουμε διχάλα2, στην οποία παίρνουμε τον αριστερό δρόμο, που μετά από 3 χλμ θα μας φέρει στη μονή Αγίου Νικολάου (Αναπαυσά).
Η δεύτερη μονή που συναντάμε, λίγο πιο πάνω, είναι η μονή Ρουσάνου. Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας και σε περίπου 5 χλμ βρίσκουμε διακλάδωση3 που μας πληροφορεί ότι η λοξώς αριστερά οδηγεί στις μονές Μεγάλου Μετεώρου και Βαρλαάμ και η κλειστή δεξιά στις μονές Αγίας Τριάδας και Αγίου Στεφάνου. Επιλέγουμε τον αριστερό δρόμο και σε λιγότερο από 1 χλμ συναντάμε νέα διακλάδωση. Αριστερά μας φέρνει στη Μονή Βαρλαάμ (250 μ.) και δεξιά στο Μεγάλο Μετέωρο (1 χλμ).
Αφού επισκεφθούμε αυτές τις δύο μονές, επιστρέφουμε στην προηγούμενη διακλάδωση και ακολουθούμε την κλειστή δεξιά στροφή που αναφέραμε πιο πάνω. Αυτός ο δρόμος μας οδηγεί στις μονές Αγίας Τριάδας και Αγίου Στεφάνου. Για την επιστροφή έχουμε δύο επιλογές: να επιστρέψουμε από τον ίδιο δρόμο ή να ακολουθήσουμε καθώς επιστρέφουμε από τις μονές τον λοξώς δεξιά δρόμο4 που κάνει τον κύκλό και μας φέρνει ξανά στην είσοδο της καλαμπάκας5.
Χάρτης Ξενοδοχείων
360 Εικονική Περιήγηση
Χάρτης Φωτογραφιών